5 دلیل که موروثی بهترین فیلم ترسناک قرن 21 است (و 5 گزینه جایگزین) - شارژ 10

کارگردان آری آستر بلافاصله پس از اکران اولین فیلمش با عنوان موروثی در سال 2018 نام خود را در این ژانر به ثبت رساند. این فیلم برای اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد و سر و صدای بعد از اکران، آن را به یکی از فیلم های پر فروش سال تبدیل کرد. موروثی در ژوئن سال 2018 به صورت عمومی اکران شد و توانست نقد های خوبی بگیرد. نتیجه اینکه یکی از بهترین فیلم های ترسناک مدرن به حساب می آید.

• 15 نقش آفرینی برتر در فیلم های ترسناک دهه گذشته

گرچه فیلم موروثی بدون شک یک فیلم ترسناک درجه یک است، قرن بیست و یکم دوره ای عظیم برای شروع این ژانر بود و همچنین عناوین شایسته دیگری را هم در خود جای داده است. در اینجا پنج دلیل برای اینکه چرا موروثی بهترین فیلم ترسناک قرن بیست و یکم است و پنج گزینه دیگر که می توانند جزء بهترین ها در مقایسه با این فیلم باشند را آنالیز می کنیم.

1. بیننده را غافلگیر می نماید

فرضیه موروثی این است که پس از مرگ یک مادرسالار، خانواده او به عنوان بره های قربانی در یک فرقه اهریمنی، سرنوشت شومی را به ارث ببرند. پیش پرده فیلم صحنه ای از تشییع جنازه را نشان می دهد که باعث می گردد مخاطب تصور کند مراسم تشییع جنازه مادرسالار است.

هرچند بعدتر معین شد صحنه تشییع جنازه ای که در ابتدای فیلم دیده می گردد، در واقع خاکسپاری چارلی است. کودک آشفته خانواده که در تبلیغات و تریلرها و پوسترها به عنوان یکی از شخصیت های اصلی در کنار مادرش دیده می گردد.

این موضوع باعث می گردد که همه پیش بینی ها اشتباه از آب در بیایند و بیننده با یک غافلگیری درست و حسابی روبرو گردد.

گزینه جایگزین: برو بیرون (Get Out)

کارگردان: جردن پیل

محصول: 2017

جردن پیل بازیگر و نویسنده طنز با کارگردانی فیلم ترسناک خود به نام برو بیرون در سال 2017 تماشاگران را شوکه کرد. برو بیرون به عنوان یک فیلم ترسناک با عناصر کمدی و یک تفسیر سیاسی تند و تیز شناخته می گردد. این فیلم همانند موروثی، با یک روش روایت خاص، خود را به عنوان یک فیلم ترسناک با موضوع اجتماعی معرفی می نماید و به سرعت باعث غافلگیری مخاطبان می گردد.

• از ساخته جدید جوردن پیل، کارگردان فیلم برو بیرون چه می دانیم؟

پیل برای فیلم نامه خود اسکار گرفت و این فیلم با فروش بیش از 250 میلیون دلار در سراسر جهان، به خصوص با توجه به بودجه ناچیز 4.5 میلیون دلاری اش، توانست موفقیت گسترده ای را به دست آورد.

2. درام است

یکی از علامت های یک فیلم ترسناک عالی این است که می تواند خود به خود و بدون عناصر خارجی ترسناک باشد. موروثی نمونه کاملی از این پویایی است، از این جهت که می تواند بدون هیچ عنصر ماوراالطبیعه یا استفاده از چیزهای ترسناک به اندازه کافی و گاهی هم بیشتر، رعب و وحشت ایجاد می نماید.

سکانس ها آن قدر عالی نوشته شدند و گفتگوها و اجراها آن قدر قانع نماینده اند که موروثی مانند زندگی واقعی به نظر می رسد، حتی وقتی موضوع غیر قابل باور باشد.

گزینه جایگزین: جادوگر (The Witch)

کارگردان: رابرت ایگرز

محصول: 2016

شاید جادوگر بیشتر یک داستان عامیانه گوتیک باشد تا یک فیلم کاملا ترسناک. این فیلم داستان یک خانواده آمریکایی را روایت می نماید که به دلایل مذهبی شهر خود را رها می نمایند و خانه ای در جنگل های نیوانگلند می سازند. هنگامی که کودک آن ها به طرز مرموزی ناپدید می گردد، آن ها جادوگری که معتقدند در جنگل کمین نموده را مقصر می دانند.

جادوگر مانند برو بیرون و موروثی به عنوان اولین اثر یک کارگردان، بسیار چشمگیر است. رابرت ایگرز فیلمساز، قرار است برای سومین فیلم خود به نام نورثمن (The Northman)، با آنیا تیلور جوی بار دیگر همکاری کند. این فیلم یک داستان وایکینگی مربوط به هزار سال قبل را روایت می نماید.

3. بازی تونی کولت خیلی خوب است

فیلم های ترسناک زیاد در اسکار جلب توجه نمی نمایند، اما نامزد نشدن تونی کولت برای بازی در فیلم موروثی خیلی دور از انصاف بود. کولت در نقش آنی، ترس، عصبانیت و آسیب را از ابتدا تا انتهای فیلم به زیبایی نشان می دهد. عکس العمل های او به تنهایی وحشتناک هستند، و گاهی حتی بیشتر از آن مقداری که باید، واکنش نشان می دهد.

رمز موفقیت موروثی باورپذیر بودن همه چیز در آن است. این موضوع در ابتدا مربوط به فیلم نامه قوی است، اما در این مورد، فیلمنامه نیازمند بازیگری توانمند بود تا بتواند از پس این چالش به خوبی بر بیاید. تونی در انجام این وظیفه سنگ تمام گذاشت.

گزینه جایگزین: آدم درست را راه بده (Let The Right One In)

کارگردان: توماس آلفردسون

محصول: 2008

فیلم سوئدی آدم درست را راه بده محصول 2008، یک فیلم کلاسیک است. داستان درباره پسری آشفته و عاشق دختری مرموز است که با یک سری قتل های محلی ارتباط دارد.

این یک فیلم در ژانر خون آشامی است که دین خود را برای ارائه صحنه های ترسناک، به خوبی ادا می نماید، اما به همان اندازه یک عاشقانه جذاب هم است. دو سال پس از انتشار این فیلم، نسخه آمریکایی آن به نام بگذار وارد شوم (Let Me In) نیز ساخته و با نقدهای مثبت روبرو شد. می توان گفت که این نسخه در بازسازی سکانس های ترسناک بی نظیر عمل نموده است.

4. صحنه های میخکوب نماینده دارد

با انتها فیلم، خانواده گراهام با موفقیت قربانی پایمون (پادشاه جهنم) شدند. حالت های شیطانی آنی در سکانس انتهای فیلم واقعا هولناک است. اما به همان اندازه، سکانسی در مدرسه دیده می گردد که پسرش پیتر در آن تسخیر شده است. بدن و صورت او آسیب دیده، او صورت خود را به میز می کوبد و بینی خون آلودش باعث وحشت معلم و همکلاسی هایش می گردد.

این صحنه بسیار قدرتمند است زیرا در لحظه ای رخ می دهد که مخاطب در بیشتر فیلم های ترسناک انتظار آن را ندارد. در وسط روز، در یک مکان عمومی با نور زیاد. همان طور که قبلا ذکر شد، موروثی در هر فرصتی بیننده را غافلگیر می نماید. در این فیلم یکی از ترسناک ترین و ناراحت نماینده ترین صحنه ها زمانی رخ می دهد که مخاطب کمترین انتظاری از آن ندارد.

گزینه جایگزین: بابادوک (The Babadook)

کارگردان: جنیفر کنت

محصول: 2014

همانند موروثی، بابادوک داستان ترسناک یک خانواده را دنبال می نماید. این داستان درباره یک مادر تنها و فرزندش است که به خاطر خواندن یک کتاب بچگانه وحشتناک روابطشان تیره می گردد. در هسته اصلی، این فیلم استعاره ای از غم و اندوه است که در بعضی مواقع با خشونت خود را نشان می دهد و انتها آن به اندازه آزار دهنده بودنش، مهیج هم هست.

5. واقع گرایی، سورئالیسم و خیال پردازی را ترکیب می نماید

بخشی از آنچه موروثی را بسیار منحصر به فرد می نماید، واقع گرایی، سورئالیسم و تخیل قوی درون آن است. این یک درام خانوادگی قانع نماینده و گیرا است، حتی بدون اینکه عناصر ترسناک در آن دیده گردد. گرچه عناصر ترسناکی مانند خون و خونریزی در آن وجود دارد. اشاره های واقعی و خارق العاده، سکانس های رویایی سورئالیستی که به اندازه عناصر اهریمنی ترسناک هستند.

صحنه ای که آنی تصور می نماید جسد مرده پسرش توسط مورچه ها خورده می گردد هم یک سکانس بسیار وحشتناک و مضمونی است که در ناخودآگاه او بیان می گردد.

گزینه جایگزین: اره (Saw)

کارگردان: جیمز وان

محصول: 2004

در اوایل سال 2000، فیلم های ترسناک PG-13 (فیلم های مناسب افراد بالای 13 سال) رواج داشت. فیلم هایی مانند حلقه (The Ring)، کینه (The Grudge) و دیگران (The Other) در گیشه خوب عمل می کردند و بنابراین، دائما تکرار می شدند. سپس، در سال 2004، فیلم اره، فیلم خشن و کم بودجه ای درباره مرد ربوده شده ای که تنها وسیله فرارش را اره کردن پای خود می داند، ارائه شد. اره فقط ژانر فرعی زجرآور را به جهان نیاورد، بلکه به طور کلی ژانر وحشت را احیا کرد.

این فیلم علاوه بر اهمیت و تأثیرگذاری، دارای بهترین موضوع ترسناکی است که می تواند از این حیث با فیلم حس ششم (The Sixth Sense) مقایسه گردد. اره تغییر دهنده قوانین بازی بود و همچنان هم هست.

منبع: Screenrant