بشکه ای با 2 دست و 2 پا! - شارژ 10

به گزارش خبرنگاران؛ اگر امروز ما به طرح هایی که در اوایل دهه 1960 برای ساخت لباس فضانوردان اعزامی به کره ماه به ناسا داده شد نگاهی بیندازیم در میان آنها به بعضی طرح ها بر می خوریم که بسیار بی معنی و خنده دار هستند.

اما از قلم نیاندازید که 50-60 سال قبل، انسان نه امکانات و نه دانش امروز را داشت. یکی از این طرح های خنده دار لباسی بود که هیچ گاه مورد استفاده قرار نگرفت و در بین اهل فن به بشکه ای با دو دست و دو پا معروف شد.

این به اصطلاح لباس فضایی که توسط آلن هازارد استاد دانشگاه کالیفرنیا طراحی و حتی نمونه هایی از آن ساخته و آزمایش شد گرچه ظاهری خنده دار دارد اما اگر تنها عیبش یعنی جای گیری زیاد آن را کنار بگذاریم تمامی مشخصه هایی را که ناسا اعلام نموده بود، داشت.

مفصل های قابل انعطاف در ناحیه دست و پا، دید خوب و وسیع برای نگاه به اطراف و به دلیل فلزی بودن، امنیت کامل در برابر خورده ذرات فضایی و ریز شهاب سنگ ها را تامین می کرد. همچنین می توانست فضانورد را از تشعشات زیان آور کیهانی و خورشیدی محافظت کند.

یکی از مسایلی که آن روز برای دانشمندان هنوز حالت معمایی داشت، وضعیت گرد و غبار بر سطح ماه بود و بسیاری از دانشمندان به دلیل اینکه ماه جو ندارد همچنین جاذبه اش نسبت به زمین اندک است تصور می کردند سطح ماه به دلیل برخورد مرتب شهاب سنگ ها غبارآلود باشد و این لباس می توانست با دادن دیدی بسیار وسیع به فضانوردان در آنالیز اطراف یاری کند.

مجله های معتبری چون لایف در آن موقع به معرفی این لباس دست زدند ولی ناسا در نهایت از قبول آن خودداری کرد چون کارشناسان این سازمان آن را پر حجم تشخیص دادند. علاوه بر آن معتقد بودند اگر به هر دلیل فضانورد در ماه به زمین بخورد مانند لاکپشتی که روی لاکش قرار بگیرد، توانایی بلند شدن را نخواهد داشت و تحرک بیشتری از لباس توقع داشتند.

اما جالب است بدانید که بدنه فلزی همین لباس خنده دار ایده ساخت لباس هایی با بدنه فلزی را به طراحان لباس های فضایی داد و اینک لباس های ویژه راهپیمایی فضایی، چه در نوع آمریکایی و چه روسی دارای بالاتنه فلزی اما متناسب با فرم و شکل بدن انسان است و تنها دست و پای فضانورد در لایه های متعدد پارچه ای یا مواد ترکیبی واقع شده است که آنها هم در ناحیه آرنج و زانو تقریبا با الهام از لباس هازارد ساخته شده اند تا تحرک لازم را به فضانورد بدهد.