بزرگترین نویسندگان جهان و کار های هر روزشان - شارژ 10

بعد از گذشت چند ساعت متوجه خواهید شد که نویسندگی تا چه اندازه کار سخت و طاقت فرسایی است و چقدر احتیاجمند ذهنی خلاق و سرشار از ایده های جدید است.

جالب است بدانید برخی از بزرگان، نویسندگی را به زایمان تشبیه می نمایند و بر این باور هستند همانند زایمان که با درد و خونریزی همراه است نویسندگی نیز فشار زیادی به جسم و روح انسان وارد می نماید.

شخصیت های یک اثر که پیش از این وجود نداشته اند توسط نویسنده جان می گیرند و اگر این شخصیت پردازی غنی و بی عیب و نقص اجرا شده باشند این شخصیت ها حتی پس از مرگ نویسنده نیز به حیات خود در ذهن مخاطبین آینده ادامه می دهند.

با این حساب کاملاً معین است نویسندگی احتیاجمند شرایط خاصی است و نویسندگان چیر ه دست دنیا کارهای عجیب و جالبی را روزانه انجام می دادند تا بتوانند از پس نوشتن بزرگترین اثرهای ادبی برآیند.

از آنجایی که در هفته کتاب و کتابخوانی به سر می بریم این رویداد فرخنده را به فال نیک می گیریم و در ادامه با هم نگاهی به کارهایی خواهیم داشت که بزرگترین نویسندگان و شاعران دنیا روزانه انجام می دادند.

جین آستن

بدون شک اگر اهل خواندن آثار کلاسیک باشید جین آستن را می شناسید، این نویسنده معروف قرن هجده و نوزدهم میلادی که در انگلستان زندگی می کرد با آثار خود توانست دنیا را تکان دهد و از نوجوانی آغاز به قلم فرسایی و نگارش کرد تا اینکه دست آخر به نویسنده ای دنیای تبدیل شد که آثارش هنوز هم مخاطبین زیادی دارند.

نویسنده رمان معروف غرور و تعصب رسم داشت صبح ها راس ساعت 9 مدتی پیانو بنوازد و سپس به اتاقش می رفت و آغاز به نوشتن می کرد. در عصری که آستن زندگی می کرد خانه داری و رسیدگی به امور منزل از اهمیت هایی بود که از بانوان انتظار می رفت در نتیجه وظیفه آماده کردن صبحانه نیز بر عهده آستن بود.

گفته می گردد اگر در حین نوشتن به ناگاه مهمانی سرزده از راه می رسید، جین نوشته های خود را از دید مهمان مخفی می کرد و در کنار خواهرانش به دوخت و دوز که عادت بانوان آن دوره بود مشغول می شد.

بعد از ظهر های آستن نیز با کتاب و نگارش می گذشت و عادت داشت عصرها بلند کتاب بخواند، گاهی اوقات نیز پیش نویس کتاب هایی که نوشته بود را با صدای بلند برای خودش می خواند تا بازخورد نوشته هایش را از اعضای خانواده دریافت کند.

مایا آنجلو

مایا آنجلو یکی از تاثیرگذارترین شاعران و نویسندگان سیاه پوست عصر حاضر است و در کنار نویسندگی به عنوان یکی از فعالان مدنی در جامعه سیاهان آمریکا شناخته می گردد.

تالیف های مایا آنجلو بیشتر از 50 جلد کتاب و نمایش نامه است و سری خاطرات هفتگانه ای از زندگی اش نگاشت که شهرت دنیای را برای او ارمغان آورد.

آنجلو برای تمرکز بیشتر و دوری از شلوغی زندگی در هتلی نزدیک به محل زندگی اش یک اتاق اجاره نموده بود. وی تمامی تابلوها و لوازم زینتی این اتاق را کنار گذاشته بود تا چیزی مزاحم تمرکز او در حین نگارش نگردد.

از طرف دیگر از کارمندان هتل نیز درخواست نموده بود که تحت هیچ شرایطی مزاحمتی برایش ایجاد ننمایند.

مایا آنجلو مدت های زیادی از زندگی اش را در این اتاق گذراند اما حتی برای یک شب هم در اتاقی که اجاره نموده بود نخوابید و هر روز ساعت 2 بعد از ظهر کارش را تمام می کرد و به خانه اش باز می گشت.

ارنست هِمینگوی

همینگوی برنده جایزه نوبل ادبیات است و یکی از تاثیرگذارترین افراد در دنیای نویسندگی به حساب می آید.

وی نویسندگی خود را با کار خبرنگاری آغاز کرد و در کنار خبرنگاری داستان هم می نوشت تا اینکه نوشته هایش مورد قبول جامعه ادبی آن موقع واقع شد و اسم و رسم خوبی برای خودش بدست آورد.

وی که به لطف رمان پیرمرد و دریا جایزه نوبال را نیز در کارنامه خود دارد عادت داشت سپیده دم از خواب بیدار گردد و مشغول به نوشتن میشد. وی مدعی بود صبح زود بهترین زمان برای نویسندگی است و کسی مزاحم او نمی گردد.

جالب است بدانید میز همینگوی به نوعی طراحی شده بود که او باید ایستاده بر روی این میز می نوشت. پس از اینکه پیش نویس نوشته خود را با مداد روی میز ایستاده انجام می داد، این پیش نویس را با ماشین تحریر، تایپ می کرد.

همینگوی نویسنده منظم و با برنامه ای بود و نگارش کتاب هایش را روی یک تخته بزرگ زمان بندی می کرد و تعداد واژه هایی که در هر روز نوشته بود را در این تخته می نوشت تا همواره در جریان پیشرفت کارش باشد.

وی خودش را موظف نموده بود که دست کم روزی 500 واژه بنویسد، حتی اگر قرار بود روز بعد به ماهیگیری و تفریح برود سعی می کرد به جای 500 واژه تعداد 1000 یا 1500 واژه بنویسد تا نبود او در روزهای آینده باعث نگردد از برنامه اش عقب بیافتد.

استیون کینگ

حتی اگر کتابی از استیون کینگ نخوانده باشید باز هم به احتمال زیاد یکی از فیلم هایی که از کتاب های وی اقتباس شده اند را دیده اید.

استیون کینگ چیزی بیشتر از 200 اثر در سبک وحشت دارد و آثار وی به اندازه ای محبوبیت دارند که نسخه های سینمایی بیشتر آن ها هم ساخته شده است.

کاملاً معین است نوشتن بیشتر از 200 عنوان کتاب احتیاجمند برنامه ریزی و تعهد زیادی است، در همین زمینه گفته می گردد استیون کینگ 71 ساله هر روز می نویسد و حتی روز تولدش نیز از نوشتن در بر نمی دارد.

وی قانون جالبی برای خودش وضع نموده که بر اساس این قانون باید روزی 2 هزار واژه بنویسد و تا زمانی که این مقدار واژه نوشته نگردد روز او به انتها نخواهد رسید.

استیون کینگ برخی از روزها نگارش متن های ساده تری را در پیش دارد و کار نوشتن 2 هزار کلمه تا ظهر تمام می گردد اما برخی از روزها نیز داستانی که در پیش رو دارد چالش های زیادی را برای او ایجاد می نماید و نگارش 2 هزار واژه تا پاسی از نیمه شب او را بیدار نگه می دارد.

کینگ سعی می نماید صبح ها کار نگارش 2 هزار واژه به انتها برسد و بعد از ظهرها را در کنار خانواده و مشاهده مسابقه های بیس بال سپری کند.

سیمون دو بووُآر

اگر هوادار حقوق بانوان باشید و به مکتب فلسفی اگزیستانسیالیست علاقه داشته باشید بدون شک سیمون دو بووُآر را می شناسید. از این نویسنده فرانسوی کتاب های خوبی نیز در ایران چاپ شده است که در این بین می توان به کتاب های جنس دوم و ماندارین ها اشاره نمود.

دو بووُآر رابطه احساسی و پیچیده ای با ژان پل سارتر، دیگر فیلسوف مکتب اگزیستانسیالیست داشت و از سال های 1929 تا مرگ سارتر در سال 1980 این رابطه ادامه پیدا کرد.

دو بووُار از سارتر الهام های زیادی می گرفت و تمایل داشت صبح ها در خلوت مشغول نوشتن گردد، سپس برای صرف ناهار به سارتر می پیوست و بعد از آن دوباره در کنار هم در سکوت و خلوت به نوشتن ادامه می دادند.

این دو نویسنده پس از انتها کار شب ها در جمع های محبت آمیز حضور پیدا می کردند یا اینکه در کنار هم به رادیو گوش فرا می دادند و نوشیدنی می خوردند.

جرج اورول

این نویسنده که یکی از سرشناس ترین نویسندگان انگلیسی در ایران است و کتاب های معروف مزرعه حیوانات و 1983 بارها توسط مترجمین ایرانی به فارسی برگردان شده است در سایر کشورهای دنیا نیز هواداران زیادی دارد و جالب است بدانید مجموع فروش این دو کتاب بیشتر از هر دو کتاب دیگری از سایر نویسنده های قرن بیستم فروش داشته اند.

جرج اورول همانند سایر نویسنده ها علاقه زیادی به کتاب و کتابخوانی داشت و در سن 31 سالگی به عنوان دستیار در یک کتابفروشی که کتاب های دست دوم می فروخت در لندن کار می کرد.

این شغل موقعیت ایده آلی را برای اورول فراهم کرد تا نگارش داستان هایش را ادامه دهد. او مانند بیشتر نویسندگان پیروز، فرد سحرخیزی بود و هر روز ساعت 7 صبح از خواب برمی خواست و راس ساعت هشت و چهل و پنج دقیقه در محل کارش حاضر می شد.

وی در زمان هایی که کتابفروشی خلوت بود گوشه ای مینشست و مشغول نوشتن میشد. اورول برنامه منظمی برای نگارش داشت و سعی می کرد روزانه چهار و نیم ساعت بنویسد.

هاروکی موراکامی

این نویسنده ژاپنی که در ایران با کتاب های کافکا در کرانه و سوکورو تازاکی و بی رنگ و سال های زیارتش شناخته می گردد از همان ابتدای نویسندگی تاکنون همواره نامش در محافل ادبی سر زبان ها بوده است و به رغم اینکه شصت و نه سال سن دارد اما باز هم همچنان پرتلاش است و به نوشتن ادامه می دهد.

موراکامی یکی دیگر از نویسندگان سحرخیزی است که ساعت 4 صبح را برای نوشتن انتخاب می نماید و پس از بیدار شدن از رختخواب از ساعت 4 صبح به بعد چیزی حدود 5 تا 6 ساعت مدام مشغول نوشتن می گردد.

موراکامی به خوبی با ضرب المثل عقل سالم در تن سالم است آشنایی دارد و برای حفظ سلامتی چشم و روح خود بعد از ظهرها 10 کیلومتر می دود و 1500 متر شنا می نماید.

شب های موراکامی نیز با گوش فرادادن به موسیقی و صرف شام سپری می گردد و در نهایت راس ساعت 9 شب به بسر می رود تا روز آینده سرحال و قبراق به نوشتن ادامه دهد.

جالب است بدانید این زمان بندی در زندگی موراکامی به هیچ وجه تغییر نمی نماید و به روشی همیشگی و روتین تبدیل شده است.

فرانس کافکا

کافکا یکی از بزرگترین نویسندگان آلمان در قرن بیستم شناخته می گردد و نوشته های او تأثیر زیادی در ادبیات غرب داشته اند. کافکا که در کشور ما و دنیا بیشتر با رمان مسخ شناخته می گردد عمر زیادی نکرد و در چهل سالگی جانش را از دست داد.

جالب اینجاست که کافکا به دوستش وصیت نموده بود پس از مرگش تمامی نوشته های او را بسوزاند اما دوست او به این وصیت عمل نکرد و با انتشار نوشته های کافکا شهرت دنیای را برای این نویسنده مرحوم رقم زد.

در اوایل سال های 1900 میلادی کافکا در مقام یک پزشک در شهر پراگ خدمت می کرد و در آن مان در یک آپارتمان کوچک به همراه خانواده اش مشغول به زندگی بود.

در نتیجه برای اینکه بتواند دور از مزاحمت افراد خانواده به عشق خود که نوشتن بود ادامه دهد شب ها را برای اینکار انتخاب کرد و وقتی همه در خواب شیرین بودند کافکا دود چراغ می خورد و می نوشت.

گفته می گردد برخی از شب ها اعضای خانواده دیرتر از معمول می خوابیدند و در نتیجه کافکا چاره ای نداشت به غیر از اینکه تا پاسی از شب مشغول نوشتن باشد، گاهی اوقات نیز نگارش کافکا تا صبح روز بعد ادامه پیدا می کرد.

ولادیمیر نابوکوف

وقتی صحبت از نویسندگان بزرگ روس به میان می آید همواره نامی از نابوکوف را می شنویم، این نویسنده شهیر روس که بیشتر آثار او به زبان فارسی نیز ترجمه شده است فارغ التحصیل دانشگاه کمبریج است و بیشتر عمر خود را در آمریکا گذرانده.

نابوکوف چیزی حدود 18 رمان و 8 مجموعه داستان را در کارنامه خود دارد و در میان آثار او چندین کتاب شعر و نمایشنامه نیز به چشم می خورد.

نابوکوف برای نوشتن عادت های عجیب و غریب زیادی داشت و پیش نوشته کتاب هایش را با مداد روی کارت های فهرست گذاری شده ای می نوشت.

سپس این کارت ها را در جعبه های بزرگ قرار می داد و مشغول به نوشتن نسخه نهایی کتاب می شد.

ولادیمیر نابوکوف مدعی بود این روش به وی یاری می نماید تا صحنه های متخلف داستان را با هم ترکیب کند یا جای این صحنه ها را با بیرون آوردن یکی از کارت ها و گذاشتن آن کارت در قسمت دیگری از جعبه کارت های مخصوص یک داستان تعویض نماید.

نابوکوف پس از نگارش پیش نویس، کارت ها را به همسرش می داد تا داستان نهایی توسط همسرش تایپ گردد.

مارک توین

این نویسنده فقید آمریکایی را تمام دنیا به خاطر رمان های معروف ماجراهای هاکلبری فین و ماجراهای تام سایر می شناسند.

مارک توین نویسنده دنیا دیده ا بود و کتاب هایش نیز فروش خوبی داشتند اما زندگی روی چندان خوشی به او نشان نداد و مرگ دخترانش در عرض چند سال باعث شد مارک توین نیز تغییر روحیه شدیدی پیدا کند که این تغییر روحیه در آثار او نیز کاملاً نمود پیدا نموده است.

مارک توین عقیده زیادی به خوردن صبحانه مقوی و سالم داشت و پس از صرف صبحانه، بدون اتلاف وقت مشغول نوشتن می شد و تا ساعت 5 بعد از ظهر بی وقفه می نوشت.

نگارش کتاب هایش به اندازه ای برای توین اهمیت داشت که حتی ناهار را نیز کنار می گذاشت و خانواده اش به خوبی از جدیت او در حین نگارش باخبر بودند و وقتی که مشغول نوشتن بود کسی از افراد خانواده اجازه مزاحمت نداشت.

جالب اینجاست اگر پیشامد ناخوشایندی رخ می داد و اعضای خانواده به حضور مارک توین احتیاج ضروری داشتند نباید نزدیک او می شدند و از فاصله ای دور با نواختن شیپور این نویسنده سخت کوش را مطلع می کردند که به او احتیاج دارند.

مارک توین 6 روز هفته را به همین منوال بدون خستگی کار می کرد و یک شنبه ها تعطیل بود و در کنار خانواده وقت می گذراند.

ویکتور هوگو

نویسنده رمان بینوایان به عنوان یکی از برجسته ترین نویسنده های فرانسوی شناخته می گردد و در کنار رمان فراموش نشدنی بینوایان آثار بزرگ دیگری مانند گوژ پشت نتردام و مردی که می خندد را در کارنامه خود دارد.

ویکتور هوگو نگاهی منتقدانه به جامعه فرانسه داشت و این انتقادها را به خوبی در کتاب بینوایان مطرح نمود.

این نویسنده شهیر فرانسوی صبح ها از خوب بر می خواست و پس از دم کردن قهوه نامه ای که از معشوقه اش دریافت نموده بود را می خواند و تعداد زیادی تخم مرغ را برای صبحانه آماده می کرد و پس از خوردن صبحانه ای مفصل خود را در اتاقش محبوس می کرد و مشغول به نوشتن می شد.

ویکتور هوگو همانند بسیاری دیگر از نویسندگان پیروز عادت های خاصی را برای انتخاب اتاق داشت و حتماً باید پشت یک میز کوچک که جلوی آینه قرار گرفته بود می نشست و تا ساعت 11 صبح به هیچ دلیلی دست از نوشتن بر نمی داشت.

چارلز دیکنز

خالق آثار بزرگی مانند دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ و الیور تویست به عنوان یکی از سرشناس ترین نویسنده های انگلیسی شناخته می گردد و رمان های وی برای خواننده های ایرانی نیز کاملاً آشنا هستند.

دیکنز زندگی حرفه ای خود را با روزنامه نگاری آغاز کرد و بعدها به نویسنده ای تمام وقت تبدیل شد. چارلز دیکنز 10 فرزند داشت و تا آخر عمر دست از کتاب خوانی و نگارش برنداشت و در حالی که مشغول آخرین کارش بود بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت.

همان گونه که اشاره شد چارلز دیکنز 10 فرزند داشت اما از آن دسته نویسندگانی بود که باید حتماً در سکوت و آرامش می نوشت، در نتیجه برای اتاق خودش دو درِ محکم نصب نموده بود تا سر و صدای محیط بیرون تمرکز او را بر هم نزنند.

دیکنز میز کارش را جلوی پنجره قرار داده بود و تمام لوازم مورد احتیاج یک نویسنده در روی این میز قرار گرفته بود. وی برای نگارش از پَر پرندگان و جوهر آبی استفاده می کرد و روی میزش گل های تازه و معطر و چند مجسمه از طلا و برنز قرار می داد.

ئی بی وایت

این نویسنده برنده جایزه پولیتزر را ما ایرانی ها بیشتر به دلیل کتاب های قوی شیپورزن و استوارت لیتل می شناسیم. ئی بی وایت برای روزنامه ها نیز مطلب می نوشت و چیزی نزدیک به شصت سال در مجله نیویورکر که یکی از معتبرترین مجلات ادبی آمریکاست سابقه کار داشت.

ئی بی وایت عادت های عجیب زیادی داشت و به رغم اینکه نمی توانست در حین نوشتن حتی به موسیقی گوش دهد مسئله ای با حضور افراد خانواده در کنارش نداشت و ترجیح می داد روزها در اتاق پذیرایی به همراه سایر اعضای خانواده بنشیند و مشغول نگارش کتاب گردد.

اتاق پذیرایی ئی بی وایت، مکانی نورگیر و بزرگ بود و اعضای خانواده دائم در این اتاق رفت و آمد داشتند و گاهی نیز با تلفن مشغول به صحبت می شدند اما این موارد هیچ لطمه ای به نگارش ئی بی وایت وارد نکرد و در همین شرایط شلوغ و غیرعادی آثار بسیاری بزرگی را به جامعه ادبی دنیا عرضه کرد.

کرت وانه گت

وانه گت در رشته شیمی تحصیل نموده بود اما عشق او به ادبیات وی را به داستان نویسی سوق داد و کتاب های بزرگی مانند سلاخ خانه شماره پنج و گهواره گربه را از خود به جای گذاشت.

کتاب سلاخ خانه شماره پنج در میان ایرانی ها نیز کتابی شناخته شده است ترجمه های خوبی از این کتاب را در بازار شاهد هستیم.

این کتاب ها کرت وانه گت را به اندازه ای محبوب کردند که در سال 1999 یک سیارک به نام وی نامگذاری شد.

وانه گت سحرخیزی را رمز کامروایی خود می دانست و هر روز صبح راس ساعت پنج و سی دقیقه بامداد مشغول به کار می شد و تا ساعت 8 صبح بی وقفه کار میکرد.

سپس صبحانه ای مفصل می خورد و تا ساعت 10 به کارش ادامه می داد. در نهایت نیز از پشت میزش بلند میشد و برای انجام کارهای روزانه و قدم زدن در خیابان از خانه بیرون می رفت.

کرت وانه گرت در حین بازگشت به خانه سری به استخر می زد و چیزی حدود نیم ساعت شنا می کرد و در نهایت برای صرف ناهار به خانه باز می گشت.

این زندگی سالم باعث شد وانه گت چیزی حدود 84 سال عمر کند و در نهایت بر اثر افتادن یک جسم سنگین روی سرش، دچار آسیب مغزی گردد.

سعی کردیم هر آنچه از عادت های روزانه نویسندگان بزرگ می دانستیم را با شما در میان بگذاریم، در انتها پیشنهاد می کنیم اگر شما هم به کتاب و کتابخوانی علاقه دارید و نویسندگان دیگری را می شناسید که عادت های جالبی دارند، در قسمت نظرات ما و سایر کاربران را در جریان عادت های این نویسنده ها قرار دهید.