امام رضا(ع) پناه من است - شارژ 10

هروقت که گره ای به کارم می افتد، تنها جایی را که سراغ دارم امام رضا (ع) است؛ میروم حرم و عقده ها از دل خودم باز می کنم.

آنقدر به امام هشتم اعتقاد دارم که وقتی از حرم بیرون می آیم، قلبم مثل یک کودک می گردد. کودکی که پس از هیاهوی بسیار حالا آرام شده و سرجای خودش نشسته است.

حتی وقتی حالم خوب است یا خبر خوبی را به من داده اند، بازهم حرم را انتخاب می کنم و اولین نفر این خبر خوب را به امام رضا (ع) میدهم.

این چیز ها با جان من درآمیخته و بسیار به ارتباط قلبی افتخار می کنم؛ شاید امام رضا (ع) و حرم مطهر ایشان بعد از خدا، برترین طبیبی هستند که در این جهان برای درد های من وجود دارد.

امام رضا (ع) را فقط برای درد ها نباید خواست، یا فقط برای ایام ناخوشی، او برترین پناه کسی است که هیچ پناهی ندارد و باید در اوقات سرخوشی هم پیشش بروی و از خوشحالی ات، خوشحالش کنی.

پدری چنین مهربان، در این جهان ندیده ام.

براساس واقعیت (صحبت های یکی از زوار امام رضا (ع))

خبرنگاران خراسان رضوی مشهد