راز مثلث برمودا؛ علم چه توضیحی دارد؟ - شارژ 10

خبرنگاران | درست در سواحل جنوب شرقی ایالات متحده، پهنه ای از اقیانوس وجود دارد که معروفیت ترسناکی دارد. خیلی از کشتی هایی که از پهنای متلاطم آن عبور کردند بدون هیچ نشانی ناپدید شدند و پرواز هایی که بر فراز آن در حرکت بودند از صفحه رادار محو شدند و دیگر اثری از آن ها دیده نشده است. این اتفاقات اسرارآمیز، حدسیات را به دخالت فرازمینی ها، آدم ربایی به وسیله بیگانگان و خارج بودن این ناحیه از محدوده طبیعیِ واقعیتِ فیزیکی سوق داده است، تا حدی که می گویند مثلث برمودا یک مکان تسخیرشده است.

به گزارش خبرنگاران ، البته این فقط یک نسخه از ماجرا است. مثلث برمودا کانونِ شماری از ناپدیدشدن های دریایی و هواییِ خبرساز و اسرارآمیز است. اما اینکه منشا این فجایع شوم واقعا چیست، همچنان با شک و تردید زیادی همراه است. در طول این سال ها، شماری از افراد درباره ناپدیدشدنِ کشتی ها و هواپیما ها در مثلث برمودا شرحات معتبر علمی ارائه نموده اند. اقیانوس جای خطرناکی است و حتی امروزه هم عجیب نیست اگر اوضاع در این نواحی از کنترل خارج شود، چون در آب های طوفان زده اقیانوس اطلس شمالی، هرگز نمی توان ایمنی را تضمین کرد.

مثلث برمودا کجاست؟

مثلث برمودا بین میامی، سَن خوآن، پوئِترو ریکو و جریزه برمودا امتداد یافته است و در مجموع صد ها هزار مایلِ مربع در اقیانوس اطلس شمالی را در برمی گیرد که ناحیه بسیار بزرگی است. این ناحیه شاهد ترافیک سنگین کشتی هایی است که از ساحل شرقی به خلیج مکزیک در رفت و آمد هستند.

مثلث برمودا نامش را سال 1964 از یک مجله زرد به نام آرگوسی (Argosy) گرفت که چند مورد از ناپدیدشدن های آن منطقه را به هم ربط داده بود. خبرِ مثلث کشنده برمودا شرحات دیگری از آن وقایع شرح نداده بود، اگرچه تاکید زیادی بر ماهیت اسرارآمیز آن ناحیه داشت. در مقاله آن سال به ناپدید شدن سیکلاپ U.S.S در سال 1918 که یک کشتی تدارکاتی نیروی دریایی بود و از دست رفتن پرواز بمب افکن ها در جریان دور تمرینی در سال 1945، همینطور یکی از هواپیما های جستجو و نجاتِ اعزامی پس از ناپدید شدن آن ها اشاره شد. این سوانح و حوادث دیگر، امروزه به بخشی از افسانه های مثلث برمودا تبدیل شده اند. این داستان ها معمولا در هم آمیخته می شوند تا به پدیده نابهنگامی اشاره نمایند که در زیر سطح اقیانوس اطلس کمین نموده و در انتظار فرصتِ بلعیدن است. علاوه بر شرحات ماوراء طبیعی، شماری از شرحاتِ واقع گرایانه تر برای این پدیده در طول این سال ها مطرح شده است، از مغناطیس های بی ثبات گرفته تا حباب های خطرناک.

آب های خطرناک

این حقیقت که ناحیه درونِ مثلث برمودا به شدت محل عبور و مرور است می تواند توجیهِ بخشی از معمای آن باشد. هر منطقه ای که کشتی های زیادی در آن در رفت و آمد باشند طبعاً نسبت به نواحی کم تردد، شاهد حوادث بیشتری است. افزون بر این، مثلث برمودا منطقه ای طوفان خیز است و غرق شدنِ گهگاهِ کشتی ها در آن عجیب نیست. شرحِ رایج دیگر به مغناطیس مربوط می شود. قطب شمالِ مغناطیسیِ زمین مانند قطب شمالِ جغرافیایی آن نیست؛ به این معنا که قطب نما ها معمولاً قطب شمال را به صورت دقیق نشان نمی دهند. قطب نما ها تنها در امتداد خطوط فرضی که شمال جغرافیایی و شمال مغناطیسی بر روی آن به عنوان یک نقطه واحد فرض شده اند، دقیق عمل می نمایند.

یک خط فرضی از Lake Superior تا خلیج مکزیک نزدیک مثلث برمودا کشیده می شود. یک فرضیه این است که دریانوردانی که معمولاً عادت دارند تناقض (اختلاف) در خوانش های قطب نمایشان را توجیه نمایند، وقتی به خط فرضی بسیار نزدیک می شوند دچار اشتباه شده و به بیراهه کشیده می شوند. اشتباهات دریانوردان به علاوه آب های غالباً کم عمقِ دریای کارائیب سببِ به گل نشستنِ قایق ها در آب تل های پنهان می شود.

فرضیه دیگر به این نکته اشاره می نماید که شاید مثلث برمودا کانونِ ناهنجاریِ مغناطیسی در مقیاس بزرگ باشد، ناحیه ای که در آن خطوط میدان مغناطیسی زمین پیچ و تاب خورده اند. این مورد نیز می تواند سبب اشتباهاتِ جهت یابی شود. اما هیچ مدرکی دال بر اینکه مثلث برمودا دارای اختلالاتِ مغناطیسیِ غیرعادی است وجود ندارد، چیزی که با نگاه کردن به نقشه مغناطیسی منطقه هم روشن است.

اخیراً، بعضی دانشمندان پیشنهاد نموده اند که غرق شدنِ کشتی ها در مثلث برمودا می تواند نتیجه حباب های بزرگی باشد که از ذخائر متانِ زیر دریا آزاد می شود. کف دریای آن ناحیه حاوی محفظه های بزرگی از گاز است که ممکن است ناگهان آزاد شوند و اقیانوس را به سوپ کف آلودی تبدیل نمایند که کشتی ها را می بلعد. فرایندی مشابه این احتمالا علتِ شکل گیری چاله های بسیار بزرگِ کف دریا در نزدیک نروژ است. این مکانیسم به خودی خود منطقی به نظر می رسد، اما هیچ مدرکی دال بر رهاشدن متان در نواحی اطراف مثلث برمودا وجود ندارد. به گفته بیل دیلن، زمین شناس سازمان زمین شناسی ایالات متحده، آخرین باری که چیزی شبیه این در منطقه رخ داد به 15000 سال پیش بازمی شود.

شرح دیگر برای مثلث برمودا، حضور امواج بزرگ است. این امواج بزرگ به صورت ناگهانی شکل می گیرند و دو یا حتی سه برابرِ امواج اطراف اوج می گیرند. بنا به گزارش وایس (Vice)، محققان بریتانیایی از مدل های آزمایشگاهی و کامپیوتری برای شبیه سازیِ اثراتِ امواج بزرگی به بلندی 100 فوت روی کشتی ها استفاده کردند. فرضیه یک محقق این است که کشتی های دراز بین دو قله موج معلق می شوند بدون اینکه چیزی از پایین تکیه گاه آن ها باشد و به همین علت به دو نیم شکسته می شوند. امواج بزرگ قطعاً قادر به واژگونی یا درهم شکستنِ کشتی هستند، اما هیچ مدرک قطعی که آن ها را با فجایای ناوبری در مثلث برمودا پیوند دهد وجود ندارد.

دولت آمریکا مثلث برمودا را به رسمیت نشناخته و این منطقه در هیچ نقشه رسمی ثبت نشده است. گارد ساحلی و وزارت دفاع نیز هیچ اهمیتی به این منطقه و افسانه هایش نمی دهند. علاوه بر این، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این منطقه بیش از منطقه ها دیگر دنیا شاهد فجایع دریایی و هوانوردی است.

عامل انسانی

به نظر می رسد شرح واقعی مثلث برمودا نه در خود اقیانوس، بلکه در اذهان ما است. اذهان ما معمولاً نسبت به رویداد های عجیب و غریب تحت تاثیر قرار گرفته و دچار سوگیری می شود، در نتیجه نمی تواند به درستی اختلافات آماری را توجیه کند. برای مثال، ما وقایعی را که عجیب و استثنایی به نظر می رسند بهتر به یاد می آوریم، مثل ناپدید شدن یک کشتی بدون هیچ شرحی، اما خاطره یک اتفاق بسیار عادی مثل غرق شدن یک کشتی در طوفان را فراموش می کنیم. وقتی موضوعی برای ما برجسته می شود، ما را دچار سوگیری و متعاقباً توجه بیشتر به خود می نماید. به این شرایط توهم تکرار می گویند. این شرایط زمانی ایجاد می شود که آگاهی افزایش یافته از چیزی این توهم را ایجاد می نماید که آن چیز بیشتر ظاهر می شود. به بیان ساده؛ توهم تکرار زمانی اتفاق می افتد که مفهوم یا چیزی که تازه با آن آشنا شده اید را ناگهان همه جا می بینید.

فرقی نمی نماید علت واقعی افسانه مثلث برمودا چه باشد، مهم این است که هیچ مدرکی وجود ندارد که ثابت کند این منطقه خطرناک تر از هرجای دیگری در دنیاست. پس فرصت سفر به برمودا را از دست ندهید، اما محض احتیاط جلیقه نجات بپوشید!

منبع: Discovermagazine

مترجم: زهرا ذوالقدر